Όλοι λέμε ψέματα αυτή τη μέρα, ξεγελάμε και ξεγελιόμαστε. Γιατί όμως; Τα ψέματα της πρωταπριλιάς είναι ένα έθιμο που προέρχεται από την Ευρώπη και συγκεκριμένα επικρατούν δυο εκδοχές. >>>

Η πρώτη εκδοχή είναι πως το έθιμο ξεκίνησε από τους Κέλτες, ένας λαός της βορειοδυτικής Ευρώπης, που ήταν δεινοί ψαράδες. Κάθε 1η  Απριλίου άρχιζε η εποχή του ψαρέματος, όμως όσο καλοί ψαράδες κι αν ήταν αυτή τη περίοδο δύσκολα πιάνονταν τα ψάρια. Έτσι αποφάσισαν να λένε ψέματα με το πόσα ψάρια έχουν πιάσει. Αυτή η συνήθεια με το πέρασμα του χρόνου έγινε έθιμο.
Η δεύτερη εκδοχή που θεωρείται και πιο βάσιμη ιστορικά, θέλει γενέτειρα του εθίμου την Γαλλία του 16ου αιώνα. Μέχρι το 1564 η πρωτοχρονιά των Γάλλων ήταν η "1η Απριλίου". Την χρονιά αυτή όμως, και επί βασιλείας Καρόλου του 9ου, αυτό άλλαξε και πρωτοχρονιά θεωρούνταν πλέον η 1η Ιανουαρίου. Στην αρχή αυτό δεν το δέχτηκαν όλοι οι πολίτες. Οι αντιδραστικοί συνέχιζαν να γιορτάζουν, την παλαιά πλέον, πρωτοχρονιά τους την 1η Απριλίου, ενώ οι υπόλοιποι τους έστελναν πρωτοχρονιάτικα δώρα για να τους κοροϊδέψουν. Το πείραγμα αυτό μετατράπηκε με τον καιρό σε έθιμο.
Το έθιμο αυτό ήρθε και στην Ελλάδα και διαφοροποιήθηκε αποκτώντας μια ελληνική χροιά. Η βασική ιδέα βέβαια παρέμεινε ίδια. Λέμε αθώα ψέματα με σκοπό να ξεγελάσουμε το «θύμα» μας. Σε κάποιες περιοχές, θεωρούν ότι όποιος καταφέρει να ξεγελάσει τον άλλο, θα έχει την τύχη με το μέρος του όλη την υπόλοιπη χρονιά. Σε κάποιες άλλες πιστεύουν ότι ο «θύτης» θα έχει καλή σοδειά στις καλλιέργειες του. Επίσης το βρόχινο νερό της πρωταπριλιάς, θεωρούν μερικοί, ότι έχει θεραπευτικές ιδιότητες. Όσο για το «θύμα», πιστεύεται ότι, σε αντίθεση με τον «θύτη», θα έχει γρουσουζιά τον υπόλοιπο χρόνο και πιθανότατα αν είναι παντρεμένος θα χηρέψει γρήγορα. Γι αυτό… προσοχή!