Μερικές φορές αδυνατείς να συνειδητοποιήσεις το πόσο αδύναμο είναι το Δημόσιο ακόμα και για τα πιο απλά ζητήματα. Χθες το πρωί λοιπόν  στις 8:00 π.μ ήμουν στη Δ.Ο.Υ Αμπελοκήπων. Θεώρησα ότι θα ήμουν από τους πρώτους που θα περίμεναν εκείνη την ώρα στο κτήριο. Ήμουν >>>το νούμερο 68 στη σειρά.

Το πώς έπαιρνες το νούμερο σου και περίμενες για να έρθει η σειρά σου είναι από κωμικό ως εξοργιστικό.Κι όμως στην Ελλάδα του 2012 και της Ευρωπαϊκή Ένωσης για να πάρεις αριθμό προτεραιότητας  σε μια δημόσια υπηρεσία γράφεις το όνομα σου σε ένα τετράδιο!
Ξεπερνώντας όλα αυτά με τόσο κόσμο να περιμένει οι υπάλληλοι άρχισαν την δουλειά τους στις 8:15 π.μ, η εξυπηρέτηση σε ηλικιωμένους και ανθρώπους που περίμεναν για να παν στη δουλειά τους; Τραγική! Ένας-ένας με σειρά έμπενε στο γραφείο εξυπηρέτησης, για ένα κλειδάριθμο, για ένα Α.Φ.Μ, για ένα μητρώο χρειαζόταν, από τη στιγμή που θα περνούσε την πόρτα, το λιγότερο ένα τέταρτο. Χώρια η πολύωρη αναμονή. Η καθαριότητα και η υγιεινή του κτηρίου ασχολίαστη.
Πολλά μπορούν να ειπωθούν για το πώς βρεθήκαμε σ αυτή τη θέση οικονομικά ως χώρα,το γιατί μας αποκαλούν ''τεμπέληδες'' αλλά οι υπάλληλοι σε ορισμένες δημόσιες υπηρεσίες κάνουν τα πάντα για να επιβεβαιώσουν όλα τα κακώς κείμενα για την χώρα μας.