Της ΣΤΕΛΙΝΑΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΙΔΟΥ*

Τα νομοθετικά μέτρα του Σόλωνα ήταν πολύ τολμηρά, αλλά και δραστικά. Βασίζονταν στην αρχή της δίκαιης ανισότητας και όχι της απόλυτης ισότητας, ενώ επιδίωκαν να αποτρέψουν την εμφύλια διαμάχη και τη διάλυση της πολιτικής κοινότητας της Αθήνας, διατηρώντας παράλληλα την κοινωνική >>>
διαστρωμάτωση και την προβολή αυτής της διαστρωμάτωσης στη νομή της εξουσίας.
Ένα από αυτά τα μέτρα ήταν και η ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ . Η κατάργηση των χρεών προς ιδιώτες και το δημόσιο. Έτσι καταργήθηκε ο δανεισμός με εγγύηση την προσωπική ελευθερία του δανειολήπτη ακι ελευθερώθηκαν και όσοι Αθηναίοι είχαν γίνει δούλοι.
ΕΚΧΩΡΗΣΗ ΑΠΑΙΤΗΣΗΣ
Για όσους  δεν το γνωρίζουν υπάρχει στη νομική φαρέτρα όσων τολμούν και η «εκχωρηση απαίτησης» . Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα άρθρα 455 επόμενα του Αστικού Κώδικα, ο δανειστής μπορεί να μεταβιβάσει με σύμβαση σε άλλο πρόσωπο την απαίτηση του και μάλιστα χωρίς τη συναίνεση του οφειλέτη. Πρόκειται για τη σύμβαση εκχώρησης, στα πλαίσια της οποίας ο παλαιός δανειστής ονομάζεται εκχωρητής και ο νέος δανειστής εκδοχέας. Αυτή η διαδικασία ακολουθείται απ όσους ιδιοκτήτες αδυνατούν να εισπράξουν για παράδειγμα ενοίκια ή για τους εργολάβους στους οποίους χρωστά με τη σειρά του το δημόσιο. Το σκεπτικό της «εκχώρησης απαίτησης» με απλά λόγια είναι το εξής:
«Εάν σου χρωστά το δημόσιο κι εσύ με τη σειρά σου χρωστάς σε άλλη υπηρεσία του Δημοσίου τότε μπορείς να εκχωρήσεις την  απαίτησή σου έναντι του χρέους που έχεις. Παράδειγμα: Ένας νοσοκομειακός γιατρός που έχει να πληρωθεί από το ΕΣΥ εφημερίες μηνών , χρωστά στην ΕΦΟΡΙΑ. Μπορεί με αίτησή του να ζητήσει εκχώρηση απαίτησης. Να εισπράξει δηλαδή η Εφορία την οφειλή του από το Υπουργείο Υγείας το οποίο χρωστά χρήματα στο συγκεκριμένο γιατρό».
Τα παραπάνω δυστυχώς ισχύουν μόνο θεωρητικά διότι διαφορετικά οι υπηρεσίες του Δημοσίου θα είχαν αναγκαστεί να προβούν και σε εισπράξεις αλλά και σε πληρωμές.
Κι όμως φαίνεται ότι σιγά σιγά ακόμη κι αυτοί που κυβερνούν αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι σε κάποια μορφή «Σεισάχθειας» κρύβεται το κλειδί της αποσυμφόρησης της ελληνικής κοινωνίας και συζητούν για κούρεμα δανείων.
Με το –τολμηρό για τα ελληνικά δεδομένα- σκεπτικό τα δάνεια των πολιτών θα κουρευτούν στη λογική που κουρεύτηκε στο σύνολό του το δάνειο της χώρας.
Λογικό δεν ακούγεται; Αφού ο μισθός μας έπεσε ξαφνικά στο 1/3 , αφού το 1/3 του πληθυσμού είναι πλέον χωρίς δουλειά , τότε τα χρήματα που μπορούμε να ξοδεύουμε είναι μειωμένα ανάλογα. Σ αυτή την κατεύθυνση ανάλογα θα έπρεπε ήδη να είχαν μειωθεί και οι τιμές των αγαθών στα σούπερ μάρκετ...
Κούρεμα δανείων, πτώση των τιμών των προϊόντων διατροφής, δημιουργία νέων θέσεων εργασίας; Υπάρχει μήπως άλλη λύση για να επιβιώσουμε και να βγούμε από την κρίση;
Σχετικοί διαδικτυακοί τόποι: www.odee.gr, www.forologikanea.gr     
__________________________________________________________
* Η Στελίνα Μαργαριτίδου είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας
** Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο http://stelinarum.blogspot.com