Φαίνεται ανεξήγητο ότι ύστερα από τόσα και τόσα, εγώ ο ανάξιος και ταπεινός δούλος του Ιησού Χριστού, μπορώ και πιστεύω ακόμη στην ύπαρξη ενός αναπόδραστου πεπρωμένου που κρύβεται πίσω από τις φαινομενικές συμπτώσεις της ζωής.
 Ωστόσο όταν συλλογίζομαι τα όσα έχουν συμβεί τα τελευταία τέσσερα χρόνια, δεν καταφέρνω να απαλλαγώ από την υποψία, πως ένα πεπρωμένο σκοτεινό και υπέρτατο, υφαίνει τους ιστούς των γεγονότων στηριζόμενο σε μια διαυγή ενόραση του μέλλοντος, χωρίς καν να μας ρωτά, χωρίς καν να λογαριάζει τα σχέδια μας. 
Ετσι λοιπόν προκειμένου να ξεδιαλύνω τις μπερδεμένες σκέψεις μου, και για να γνωρίσουν οι μελλούμενες γενιές τους μύθους και τις ιστορίες της Ίμβρου, που μεταφέρονται από γενιά σε γενιά από στόμα σε στόμα, αρχίζω την συγγραφή αυτού του χρονικού, το σωτήριο έτος 2011 στο μικρό χωριό της Ίμβρου, τα Αγρίδια. Μάλιστα πολλοί φίλοι μου, που τόσα χρόνια με ακούν να μιλώ για την Μικρά Ασία, με προέτρεψαν να ξεκινήσω τις συγρεφαικές μου αναζητήσεις, από την Ίμβρο, ποτ τα τελευταία χρόνια, γνωρίζω όλο και καλύτερα, μια που βρίσκομαι πολύ συχνά στην αγκαλιά της. Σκέφτηκα να βάλω όλες τις αναμνήσεις μου σε ένα βιβλίο, όλες τις παραδόσεις, όλους τους θρύλους που συνοδεύουν την ύπαρξη του νησιού αιώνες τώρα. Πέρασα ατέλειωτες ώρες, απομονωμένος, παλεύοντας να βάλω σε μια σειρά τις σκέψεις μου, να μεταφέρω σωστά όλα όσα μου διηγούνται, παππούδες και γιαγιάδες που γνωρίζουν ακόμη και την τελευταία πέτρα του νησιού. Απομονωμένος, μίλαγα μόνος μου, ξανά και ξανά, για να μην ξεχάσω τίποτε, για τα πω όλα, έτσι ώστε οι νεότεροι να τα διαβάσουν και να τα μάθουν την ιστορία, τις παραδόσεις και τον πολιτισμό του νησιού. Προσπάθησα πολύ για να τα καταφέρω. Δεν μπορείς εύκολα να αποτυπώσεις στο χαρτί, τον ήχο, το σπάσιμο και την χροιά της φωνής των παππούδων, όταν για παράδειγμα διηγούνται την στιγμή του πρώτου αποχαιρετισμού. Δεν μπορείς εύκολα να αποτυπώσεις στις αράδες ενός βιβλίου, την τελευταία ματιά της γιαγιάς όταν ήρθε η ώρα να ανέβει στο πλοίο που θα την έβγαζε στην Ελλάδα. Δεν μπορεί εύκολα να αποτυπώσεις το συναίσθημα που απορρέει από τα λόγια τους.