'Αγιε μου Βασίλη σε ένα μήνα απο σήμερα έχουμε Χριστούγεννα.Σκέφτηκα πολύ προτού αποφασίσω να σου γράψω αυτό το γράμμα.>>>
'Οταν ήμουν μικρή, όταν πλησιάζαν αυτές οι ημέρες, θυμάμαι τις βιτρίνες της πόλης να λαμπυρίζουν απο τα στολίδια.Στο σχολείο να έχουμε αρχίσει της προετοιμασίες της χριστουγεννιάτικης γιορτής. Κι εγώ να έχω αρχίσει να σκέφτομαι τι δώρο να σου ζητήσω.
Φέτος όμως είναι αλλιώς.. τίποτε δεν θυμίζει ότι οι γιορτές είναι τόσο κοντά. Οι γονείς μου εδώ και αρκετό καιρό δεν χαμογελούν πια. Στο δρόμο ο κόσμος περπατά με κατεβασμένο το κεφάλι.Οι στολισμένες βιτρίνες ελάχιστες.Και το παραμύθι με το κοριτσάκι με τα σπίρτα ζωντανεύει μπροστά στα μάτια μου αφού τόσος κόσμος κι ανάμεσα τους και μικρά παιδιά ζητούν ελεημοσύνη...
Σκέφτηκα πολύ για να σου ζητήσω κάτι .Ακόμη κι αν αυτό το κάτι δεν είναι υλικό, δεν είναι κάτι για μένα. Επειδή όμως πάντα πίστευα στην ιδέα σου κι επειδή ακόμη και μέσα απο όλα αυτά που περνάμε συνεχίζω να πιστεύω στο θαύμα των Χριστουγέννων το αποφάσισα. Ξέρω τι θέλω να σου ζητήσω.
'Αγιε μου Βασίλη θέλω να ξαναφέρεις το χαμόγελο στα πρόσωπα των ανθρώπων. Δεν ξέρω αν μπορείς να κάνεις κάτι για να βγει η πατρίδα μου απο αυτό το αδιέξοδο αλλά τουλάχιστον κάνε τους ανθρώπους να αρχίσουν να ελπίζουν πάλι.
Κι όσο για μένα.. όταν θα δω πάλι τον πατέρα μου να ξεκινάει με το χαμόγελο το πρωί για τη δουλειά θα μου έχεις φέρει το καλύτερο δώρο.
                                                                                        Με αγάπη
                                                                          Η Καλλιόπη απο την Ελλάδα