Ξεσηκώνει αντιδράσεις άρθρο τριών υπουργών

Η ισχύς εν τη… ενώσει. Αυτό φαίνεται πως σκέφτηκαν οι υπουργοί Άννα Διαμαντοπούλου, Ανδρέας Λοβέρδος και Γιάννης Ραγκούσης. Συνυπογράφουν άρθρο με θέμα «Ο συντεχνιασμός είναι ο αντίπαλος» και… δίνουν γραμμή, σε κόμμα και κοινωνία, να στραφούν κατά του… συνδικαλισμού.

 

«Οι πολιτικοσυνδικαλιστικές συστοιχίες που αναπτύχθηκαν με βάση το νόμο του "τυφλού τσαμπουκά" και της "ψευδο-αρχής" πως κερδίζει όποιος εκβιάζει πιέζοντας τους άλλους συμπολίτες του, εξακολουθούν να συμπεριφέρονται σαν να μην συνέβη τίποτα», επισημαίνεται στο άρθρο.

«Ακόμη δηλαδή και σήμερα», υπογραμμίζεται στο άρθρο, «που η Ελλάδα αγωνίζεται να μην γονατίσει, εκδηλώνονται αδικαιολόγητες και ακραίες συμπεριφορές, οι οποίες κάποιες φορές στρέφονται ανοικτά και κατά της Δημοκρατίας».

Να, λοιπόν, ποιος είναι ο εχθρός της Δημοκρατίας, για τους τρεις κορυφαίους (και ανήκοντες στην αυλή του πρωθυπουργού) υπουργούς: Ο συνδικαλισμός…

“Μέσα από τέτοιου είδους κοινωνικο-πολιτικές διεργασίες, και με τη λογική «τα θέλουμε όλα δικά μας», φθάσαμε στην περιφρόνηση κάθε έννοιας Δικαιοσύνης και δημόσιου συμφέροντος και στη de facto επιβολή του κανόνα: κατάληψη στο σχολείο, και ενίοτε καταστροφή του, κατάληψη στο πανεπιστήμιο, διακοπή της λειτουργίας των μέσων μεταφοράς, της αποκομιδής των σκουπιδιών και προσβολή της δημόσιας υγείας, κατάληψη δημόσιων κτηρίων, ακόμη και υπουργείων, αποκλεισμοί λιμανιών και αεροδρομίων, και κατά τη διάρκεια της τουριστικής περιόδου, πράξεις και απειλές ακόμη και κατά της ζωής. Το σημαντικότερο όλων δε είναι, πως αυτή η εξαιρετικά αντιδημοκρατική και αντικοινωνική «κουλτούρα» και συμπεριφορά, επενδύθηκε με το μανδύα του προοδευτισμού και της επαναστατικότητας, για να κρύψει το πραγματικό πρόσωπο του συντεχνιακού συμφέροντος. Βαφτίστηκε «κοινωνία» η κάθε συντεχνία, ενώ στην πραγματικότητα οι κοινωνοί καλούνταν να πληρώσουν τα αιτήματα των συντεχνιών, που μόνιμα και σταθερά γίνονταν δεκτά. Οι λέξεις, λοιπόν, έχασαν το νόημά τους και επιλογές με υψηλό κοινωνικό κόστος εμφανίζονταν μέσα σε αυτό το ιδιότυπο «matrix» ως «κοινωνικές κατακτήσεις», ενώ στην πραγματικότητα η χώρα απλά δανειζόταν και αργά ή γρήγορα θα πλήρωνε «τα σπασμένα». Ευθύνες για αυτή την κατάσταση έχουμε όλοι!”, αναφέρουν οι υπουργοί, βαπτίζοντας συνενόχους τους πάντες: Τους εαυτούς τους, τους συνδικαλιστές και… το λαό (προφανώς ακολουθώντας το δόγμα Πάγκαλου “μαζί τα φάγαμε”)…

Οι τρεις υπουργοί, καλούν την κοινωνία σε εγρήγορση: “Μια κοινωνία που αγωνιά και αναζητεί δημιουργικές διεξόδους από την κρίση, προφανώς και δεν μπορεί να τα φορτώνει όλα στην αστυνομία και τους εισαγγελείς. Καμιά εισαγγελική ή αστυνομική ενέργεια δεν μπορεί να υποκαταστήσει την κοινωνική αυτενέργεια. Η μία δραστηριότητα, άλλωστε, συμπληρώνει και στηρίζει την άλλη. Η μεν κοινωνία έχει υποχρέωση να υπερασπιστεί τον εαυτό της από κάθε επιβολή ιδεολογικών, κομματικών ή συντεχνιακών συμφερόντων, οι δε δημοκρατικά νομιμοποιημένες κρατικές λειτουργίες έχουν την υποχρέωση να ανταποκριθούν στο κοινωνικό αίτημα για την τήρηση της νομιμότητας. Δίχως τη στήριξη των πολιτών η λειτουργία του κράτους θα συκοφαντηθεί ως αυταρχική και, πάντως, θα έχει περιορισμένη αποδοτικότητα. Και δίχως το κράτος και τις λειτουργίες του, η κοινωνία των πολιτών δεν θα είχε νόημα, όποια γνώμη κι αν πλειοψηφούσε σε αυτήν”, λένε.

Μάλιστα, μεταφράζουν την μικρή εναντίωση στα σκληρά μέτρα της κυβέρνησης ως… λαϊκή συναίνεση: “Η πλειοψηφία των πολιτών στήριξε με ένταση τις αλλαγές που έγιναν και δεν παρασύρθηκε από τους δημαγωγούς. Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες σήμερα αποτελούν την πρώτη γενιά μετά τον εμφύλιο πόλεμο, που σηκώνει μόνη της τα βάρη της χώρας και δεν τα μεταφέρει στις επόμενες γενιές. Με άλλες λέξεις, οι σύγχρονοι Έλληνες αντιμετωπίζουν καταπρόσωπα το χρέος και τα ελλείμματα της χώρας”, αναφέρουν.

Η κ. Διαμαντοπούλου και οι κύριοι Λοβέρδος και Ραγκούσης δηλώνουν πως κατανοούν “απόλυτα τις τεράστιες αλλαγές στη ζωή του κάθε πολίτη και τα προβλήματα που δημιουργεί η οικονομική κρίση στα δημόσια αγαθά”, χωρίς, φυσικά, να τις έχουν ζήσει. Και μας καλούν “να σπάσουμε τώρα, χωρίς καμία καθυστέρηση, όλα ή έστω τα περισσότερα μεταπολιτευτικά κακώς κείμενα”…

Να σημειωθεί ότι το άρθρο συνυπογράφουν ο εμπνευστής του “Καλλικράτη”, που κατηγορείται από τους δημάρχους ότι άφησε χωρίς κονδύλια την Τοπική Αυτοδιοίκηση, η υπουργός που κατήργησε το Πανεπιστημιακό Άσυλο και κατηγορείται από τους εκπαιδευτικούς ότι άφησε χωρίς κονδύλια τα πανεπιστήμια κι ο υπουργός που κατηγορείται από τους νοσοκομειακούς γιατρούς ότι άφησε χωρίς κονδύλια τα δημόσια νοσοκομεία…

Χαρακτηριστικό είναι το σχόλιο του Άρη Δαβαράκη στο Facebook: “Άκρως συγκινητική επιστολή τριών Ελλήνων που ζουν χρόνια σε μια άλλη χώρα και ανησυχούν για τις συμπεριφορές μας. Πριν την διαβάσετε κάντε τον σταυρό σας (αν είστε Χριστιανοί!), ή τρέξτε λίγο γύρω από το τετράγωνο στο ψιλόβροχο ή κάντε λίγο διαλογισμό, ποδήλατο, καλές σκέψεις, ΖΕΝ, think positive, ακούστε το Imagine, το All we are saying is give peace a chance, το Instart Karma - κάτι ψυχοσωματικά μαλακτικό τελοσπάντων. Μη μου πείτε οτι δεν σας προειδοποίησα”, αναφέρει.