Υπάρχει μια ελληνική παροιμία που λέει “δουλειά δεν είχε ο διάβολος… τακτοποιούσε τα παιδιά του”. Δε χρησιμοποιεί αυτό το ρήμα, αλλά για να αποφύγουμε τη μήνυση το αλλάζουμε. Η παροιμία ταιριάζει γάντι στους βόρειους γείτονές μας…

 

Διαβάζω: “Άγαλμα του Μ. Αλεξάνδρου, ύψους 1,5 μέτρου, τοποθετήθηκε στο νέο κτίριο του αεροδρομίου των Σκοπίων, το οποίο από τα τέλη του 2006 έχει μετονομαστεί σε αεροδρόμιο «Μέγας Αλέξανδρος». Το νέο κτίριο θα εγκαινιαστεί στις 8 Σεπτεμβρίου, ημέρα της ανεξαρτησίας της γειτονικής χώρας”...

Άλλο ένα άγαλμα, λοιπόν, του Μεγάλου Αλεξάνδρου, στα Σκόπια. Μετά το –τεραστίων διαστάσεων- που τοποθετήθηκε, τον Ιούνιο που μας πέρασε, στην κεντρική πλατεία των Σκοπίων (φωτογραφία).

Το γειτονικό κράτος, κράτος χωρίς ιστορία, προσπαθεί να φτιάξει τη δική του. Και μπορεί η ιστορία να μη φτιάχνεται με σύγχρονα αγάλματα, παραποιείται, όμως. Σφόδρα…

Τα Σκόπια παραβιάζουν, συνεχώς, την ενδιάμεση συμφωνία. Με κάθε πράξη τους, πλέον, δείχνουν πως το μόνο που τους νοιάζει είναι η εσωτερική κατανάλωση και η τελική αναγνώριση του κράτους, με το ψευδεπίγραφο όνομα “Μακεδονία”. Συζητήσεις δε γίνονται, το θέμα της ονομασίας έχει περάσει, για την Ελλάδα, σε δεύτερη μοίρα, καθώς όλοι ασχολούνται με το οικονομικό πρόβλημα.

Κι επειδή (για να συνεχίσουμε με παροιμίες, όπως αρχίσαμε) “στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται”, ο Γκρούεφσκι, αναβαπτισμένος, πιστεύει πως είναι η κατάλληλη ευκαιρία να περάσει κάποια πράγματα τώρα που η Αθήνα περί άλλα τυρβάζει.

Δείτε, τώρα, μια… απίστευτη σύμπτωση. Το αεροδρόμιο των Σκοπίων το διαχειρίζεται τουρκική εταιρία, η TAV! Μάλιστα, ο επικεφαλής της στα Σκόπια, Μουράτ Όρνεκολ δήλωσε ότι η τοποθέτηση του αγάλματος συμφωνήθηκε με το υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών της γειτονικής χώρας. Και το άγαλμα είναι.. δώρο της εταιρίας για το νέο αεροδρόμιο!

Εδώ ταιριάζει άλλη μία ελληνική παροιμία: “Τι γυρεύει η αλεπού στο παζάρι”; Φυσικά, να… αγοράσει κότες. Επειδή στις μέρες που ζούμε το να μπαίνεις σε κοτέτσια και να πνίγεις μερικά κοτόπουλα είναι παράνομο, ακολουθούμε τη νόμιμη οδό: Έχουμε χρήμα, αγοράζουμε τα κοτόπουλα από τον φτωχό γείτονα που τα πουλάει όσο-όσο και κάνουμε τη δουλειά μας.

Και τι κάνουμε εμείς, θα μου πείτε… Δηλώσεις πατριωτισμού, θα σας απαντήσω. Με τις υγείες μας… Μόνον να μην αναγκαστούμε να πούμε κάποια στιγμή “στερνή μου γνώση, να σ’ είχα πρώτα”…

Γ.Π.