greece-euro2004Ήταν 4 Ιουλίου 2004. Στην Ελλάδα ετοιμαζόμασταν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Στην Πορτογαλία, 22 παλικάρια μας έκαναν περήφανους. Ήταν πριν επτά χρόνια, σαν το αποψινό βράδυ, που ο Θοδωρής Ζαγοράκης γινόταν ο μοναδικός αρχηγός ελληνικής εθνικής ομάδας, που σήκωνε ένα ευρωπαϊκό κύπελλο. …>>>

Η φωτογραφία με τα πανηγύρια είναι ενδεικτική της εποχής. Ένα ολόκληρο έθνος ελπίζει ότι ήρθε η Ανάσταση. Η κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή είχε τη συνδρομή της μεγάλης πλειοψηφίας των Ελλήνων, το αίτημα της κάθαρσης ακούγονταν παντού, οι διαβεβαιώσεις για διαφάνεια το ίδιο, ήμασταν πρωταθλητές Ευρώπης στο ποδόσφαιρο και το επίκεντρο του κόσμου καθώς “οι Ολυμπιακοί Αγώνες επέστρεφαν στην κοιτίδα τους”.

Τι έγινε; Πού είσαι νιότη που ΄δειχνες πως θα γινόμουν άλλος; Όλο και περισσότερο βουλιάζουμε, αποδεικνύοντας πως, τελικά, το βαρέλι, απλά δεν έχει πάτο.

Κι αφού, από το χαμόγελο του θριάμβου της Πορτογαλίας φθάσαμε, πάλι, τα ίδια, ας τελειώσουμε εδώ. Στο κάτω-κάτω της γραφής, καλά το είπαν τότε: Η νίκη της Ελλάδας, ήταν πειρατικό ρεσάλτο. Κι όχι οργανωμένη ναυτιλιακή επιχείρηση.