basket_01

Ένας πραγματικός άρχοντας, ο άνθρωπος που έφερε στην Ελλάδα, το 1979 τον Νίκο Γκάλη, ο Γιώργος Τσιλιγκαρίδης πέθανε σήμερα, χάνοντας τη μάχη με τον καρκίνο. >>>

 

Τον γνώρισα το 1986. Είχα επιστρέψει από φαντάρος και εργαζόμουν για την Αθλητική Ηχώ –τη μεγαλυτέρα αθλητική εφημερίδα των Βαλκανίων, όπως αναγράφονταν κάτω από το λογότυπο. Ο τότε διευθυντής, Σταμάτης Γρατσίας, ζήτησε από τον διευθυντή των γραφείων Θεσσαλονίκης, Άρι Νικολάκη, ένα αφιέρωμα στον Νίκο Γκάλη. Κι αυτός που ανέλαβε να το γράψει, ήμουν εγώ.

Το αφιέρωμα θα έβγαινε σε συνέχειες, στην τελευταία σελίδα της –μεγάλου σχήματος- Ηχούς. Και, όπως ήταν φυσικό, έπρεπε να αρχίσει με την έλευση του Νίκου Γκάλη στην Ελλάδα.

-Θα πας στον Τσιλιγκαρίδη, μου είπε ο Άρις. Αυτός έφερε τον Γκάλη στην Ελλάδα.

Δεν το γνώριζα. Νόμιζα πως είχαν παίξει ρόλο οι μανατζαρέοι, αλλά στα τέλη της δεκαετίας του ΄70 ο αθλητισμός δεν είχε αλλοτριωθεί τόσο.

Βρήκα τον Γιώργο Τσιλιγκαρίδη στο κατάστημά του, εκεί στην τότε Πρίγκιπος Νικολάου, γνωστή σήμερα ως Αλεξάνδρου Σβώλου. Ήταν εισαγωγέας ποτών, όπως το ουίσκι Τζιμ Μπιμ και το Σάουθερν Κάμφορτ, αλλά και διακινητής του ούζου Φίλιππος. Το γραφείο του περιστοιχιζόταν από μπουκάλια και κασόνια με μπουκάλια. Και η συνέντευξη των δύο ωρών (όπως σχεδίαζά) έγινε συνέντευξη τριών ημερών!

Ο Τσιλιγκαρίδης, λοιπόν, έφερε τον Γκάλη στην Ελλάδα με έναν χρυσό σταυρό και ένα ζευγάρι σεντόνια!

Όπως μου εξιστόρησε, είχαν μάθει στη Θεσσαλονίκη για έναν παικταρά (με ελληνικές ρίζες) που ήταν, όμως, έτοιμος να πάει να παίξει στην Ιταλία. Τον έλεγαν Νίκο Γκάλη και ο ίδιος προτιμούσε το μποξ από την πορτοκαλί μπάλα. Ο Τσιλιγκαρίδης, μαζί με άλλον έναν παράγοντα του Άρη, αν και είχαν ελάχιστες ελπίδες να καταφέρουν τον Γκάλη να προτιμήσει τη Θεσσαλονίκη από το Μιλάνο (αν θυμάμαι καλά) πήραν το δρόμο για τις ΗΠΑ, αποφασισμένοι να επιστρέψουν με τον διάσημο μπασκεμπολίστα στη Θεσσαλονίκη.

“Είχα μάθει” μου είχε πει ο Τσιλιγκαρίδης “πως η μάνα του Γκάλη ήταν άρρωστη, στο κρεβάτι. Πήρα, λοιπόν, ένα ζευγάρι σεντόνια κι ένα χρυσό σταυρό και πήγα στο σπίτι του, στην Αμερική. Έδωσα τα σεντόνια στη μάνα του Γκάλη και το σταυρό της τον φόρεσα στο λαιμό ‘να τη φυλάει’ –κι ας μην έπαιζε ποτέ ο γιος της στον Άρη, έτσι για δώρο-αντίδωρο. Τότε εκείνη του είπε: Γιε μου, στον Άρη θα παίξεις μπάσκετ. Κι έτσι έγινε”.

Έτσι ήλθε, λοιπόν, στην Ελλάδα ο Γκάλης. Με έναν χρυσό σταυρό, ένα ζευγάρι σεντόνια και την επιμονή ενός Πόντιου που αγαπούσε την ομάδα του με την καρδιά του.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει –κι αυτή είναι μια ευχή από έναν που μόνον Αρειανός δεν είναι. Αλλά το καλό που έκανε ο Τσιλιγκαρίδης στο ελληνικό μπάσκετ, δεν έχει ούτε χρώματα, ούτε ομάδες.

Αντιγράφω από το ΑΠΕ: Συλλυπητήρια ανακοίνωση για τον χαμό του Γιώργου Τσιλιγκαρίδη εξέδωσε ο ΑΣ Άρης. «Το διοικητικό συμβούλιο του ΑΣ Άρης εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια του Γιώργου Τσιλιγκαρίδη για τον απροσδόκητο χαμό του. Ο Γιώργος Τσιλιγκαρίδης είχε μεγάλη προσφορά στο σύλλογό μας, διετέλεσε αντιπρόεδρος του ΑΣ ΑΡΗΣ τη δεκαετία του '70, καθώς και υπεύθυνος του τμήματος μπάσκετ. Συνέδεσε το όνομά του με τον ερχομό του Νίκου Γκάλη στην ομάδα μας και ήταν αυτός που ολοκλήρωσε τις διαπραγματεύσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες για να φέρει αυτό το μεγάλο αθλητή να αγωνιστεί με τα χρώματα του συλλόγου μας.

Η νεκρώσιμη ακολουθία θα τελεστεί αύριο Κυριακή (19/6) στα Κοιμητήρια «Αναστάσεως του Κυρίου» στις 12:30».

Δ.Ι.Ασ.