mardas_01Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΑΡΔΑ

Διαβάζοντας το κείμενο των συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής του Ευρ. Συμβουλίου της 24ης – 25ης  Μαρτίου, εντυπωσιάζει το γεγονός ότι τονίζεται ρητά (βλ. σελίδα 23) και με τον πιο επίσημο τρόπο, το ακόλουθο:

Ο νέος «Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Στήριξης θα επιδιώκει να έχει και να διατηρεί την καλύτερη βαθμολογία από τους μεγαλύτερους οίκους αξιολόγησης»!!!.

Σημειώνεται ειδικότερα, ότι η ΕΕ δε θα λαμβάνει απλά υπόψη τις εκτιμήσεις των εν λόγω οίκων (των διεθνώς γνωστών) αλλά θα επιδιώκει να έχει την καλύτερη βαθμολογία.

Μένουμε έκπληκτοι, καθώς κατά την πρόσφατη περίοδο, αξιωματούχοι της Επιτροπής,  στελέχη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (ΕΚ), Πρωθυπουργοί, Υπουργοί Οικονομικών και άλλοι γραφειοκράτες εξαπολύουν μύδρους κατά των εν λόγω οίκων, ενώ από την άλλη τους κάνουν εταίρους στη δουλεία τους, κάτι βέβαια που δεν είναι νέο. Πιστεύαμε όμως ότι θα άλλαζε.

Βέβαια, εδώ αξίζει να σημειωθεί το ακόλουθο ως προς το ΕΚ. Στο πλαίσιο της προβλεπόμενης διαδικασίας της διαβούλευσης με το Συμβούλιο, που ακολουθήθηκε κατά την πρόσφατη περίοδο, θα μπορούσε το θεσμικό αυτό όργανο να επισημάνει τις αντιρρήσεις του στο συγκεκριμένο θέμα.

Δεν εξέφρασε όμως την παραμικρή δυσαρέσκεια ή τη σθεναρή του αντίσταση στο εν λόγω θέμα, ενώ σε άλλα ζητήματα τόνισε την απογοήτευσή του (βλ. παράγραφο 9, του κειμένου που εγκρίθηκε κατά τη συνεδρίαση της ολομέλειας του ΕΚ στις 23-3-11).

Κατά τη συνεδρίαση της ολομέλειας του ΕΚ, της 23ης Μαρτίου, εξετάσθηκαν όλα τα θέματα που αναφέρονταν στο σχέδιο απόφασης του Ευρ. Συμβουλίου, που εγκρίθηκε από τους αρχηγούς των κρατών την επομένη. Οπότε, προς τι το οργίλο ύφος των όποιων Ευρωβουλευτών (Ελλήνων και μη) είτε στις τηλεοράσεις είτε στο ραδιόφωνο, στο θέμα των διεθνών οίκων αξιολόγησης;.

Ως προς τους αρχηγούς των κρατών, πώς επέτρεψαν την ενσωμάτωση της εν λόγω παραγράφου στο κείμενο των συμπερασμάτων της  ΕΕ; Τι έκαναν ή που ήταν κατά την ώρα των  σχετικών με το θέμα συζητήσεων στους κόλπους της πρόσφατης Συνόδου; Υπενθυμίζεται ότι χρειάζεται ομόφωνη απόφαση η αποδοχή όλου του κειμένου των συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής

Τι εξυπηρετούν λοιπόν οι  όποιοι προφορικοί αφορισμοί δια στόματος αξιωματούχων της ΕΕ, όπως και αρχηγών κρατών σε βάρος των οίκων αυτών, όταν τα γραπτά κείμενα δείχνουν ακριβώς τα αντίθετα;.

Τέλος, σημειώνεται ότι η ενσωμάτωση αυτών των γνωστών οίκων αξιολόγησης στο κοινοτικό κεκτημένο απορρέει και από ένα άλλο σύνολο παλαιότερων νομικών κειμένων της ΕΕ (βλ Οδηγίες 20006/48, 2003/06 κλπ).

Μήπως ζούμε μια περίοδο μιας νέας ευρωπαϊκής υποκρισίας αν όχι παράνοιας;

* Ο Δ. Μάρδας είναι Αναπληρωτής καθηγητής Τμήματος Οικονομικών Επιστημών ΑΠΘ