Στην υπόθεση του blog troktiko είναι αφιερωμένος, σήμερα, ο Ιός της Κυριακής, της Ελευθεροτυπίας. Μια άλλη άποψη για όσα συνέβησαν και συμβαίνουν και για όσες συζητήσεις άνοιξαν -αν άνοιξαν- μετά τη δολοφονία Γκιόλια (δες το δημοσίευμα με κλικ εδώ). Προσπάθησα κι εγώ να ανοίξω μια συζήτηση την περασμένη Τετάρτη, στην TV100, όμως μάλλον δεν οδήγησε πουθενά, αφού 50 λεπτά τηλεοπτικού χρόνου αναλώθηκαν στο αν πρέπει ή δεν πρέπει να περιοριστεί, ή να αυτοπεριοριστεί η ελεύθερη έκφραση στο Ίντερνετ, μέσω των blog. Και συμπέρασμα δεν βγήκε... Συζητούσαμε με τους δημοσιογράφους Νίκο Δημαρά και Χρήστο Καψάλη (του eklogika.gr) και με τον bloger Θωμά Τζήρο. Προσωπικά επιμένω πως η διατύπωση απόψεων στο Ίντερνετ πρέπει να παραμείνει ελεύθερη. Και το αποδεικνύω με το να έχω ανοικτά τα σχόλια σ αυτό το site. Μόνον που πρέπει, επιτέλους, να εκπαιδευτούν και οι απλοί χρήστες του Ίντερνετ, αλλά και οι επαγγελματίες της ενημέρωσης. Οι μεν να καταλάβουν ότι τα blog δεν ελέγχονται αλλά και δεν ελέγχουν την πληροφορία. Τη μεταδίδουν αβασάνιστα, κάτι που έχει βοηθήσει τα γνωστά λαμόγια της ενημέρωσης να εισέλθουν στο χώρο και να περνούν ό,τι θέλουν -κι έπειτα να δηλώνουν bloggers... Από την άλλη, οι δημοσιογράφοι πρέπει να καταλάβουν ότι δική τους ευθύνη είναι η μετάδοση της διασταυρωμένης πληροφορίας. Κι αυτή είναι η βασική τους διαφορά από τα blogs. Και να τινάξουν, από πάνω τους, τυχόν (λέω τυχόν) εξαρτήσεις -αν υπάρχουν κι όπου υπάρχουν. Για να αποκτήσουν, ξανά, τη χαμένη αξιοπιστία τους. Αλλά να καταλάβει κι ο κόσμος ότι άλλο είναι ο εργάτης της ενημέρωσης, που παλεύει να μεταδώσει μια διασταυρωμένη πληροφορία κι άλλο ο σταρ της τηλεόρασης, που παλεύει να δημιουργήσει σκηνικό που να ανεβάσει τα νούμερα. Αυτά προς το παρόν. Θα επανέλθω.

Δ.Ι.Ασ.