Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΑΡΔΑ*

Χιλή, 1973. Η απεργία των οδηγών των φορτηγών παραλύει τη χώρα προκαλώντας ζημιά στη χώρα της τάξης των 200 εκατ δολάρια. Μια απεργία που ενισχύει την πολεμική των αμερικανικών πολυεθνικών εταιριών κατά της κυβέρνησης Αλλιέντε, συμβάλλει και αυτή στην κατάρρευση της βαρείας τραυματισμένης οικονομίας της. Από τότε οι ‘ήρωες φορτηγατζήδες’ της Χιλής –πολλοί από αυτούς καμάρωσαν για την πιο αιμοσταγή ίσως στρατιωτική δικτατορία του 20ου αιώνα, του Πινοσέτ– έγιναν σύμβολο για πολλούς φορτηγατζήδες όλου του κόσμου. Επί Κωνσταντίνου Καραμανλή, σε μια απεργία τότε των οδηγών μεταφορικών μέσων μια πινακίδα ανέγραφε ‘Θυμήσου τον Αλλιέντε’.
Οι δικοί μας νοικοκυραίοι όπως αυτοαποκαλούνται Έλληνες φορτηγατζήδες, με την επ’ αόριστον απεργία τους σε μια υπό κατάρρευση οικονομία, προκάλεσαν στην οικονομία 60 εκατ ευρώ ζημία κάθε ημέρα σύμφωνα με εκτιμήσεις. Η Ελλάδα δεν αντιμετωπίζει βέβαια τις αμερικανικές πολυεθνικές αλλά βάλλεται από την παγκόσμια κερδοσκοπία.
Ερωτήματα που δεν απαντήθηκαν: Πως αρχίζει μια επ’ αόριστον απεργία πριν την έναρξη του διαλόγου; Ποια είναι τα τόσα ανυπέρβλητα προβλήματα που έχει να λύσει αυτό το νομοσχέδιο που απαιτούν τόσο μακρόχρονο -πλέον του μήνα- διάλογο; Από την άλλη, τι μορφής μεσοβέζικες λύσεις ‘αλά ελληνικά’ λανσάρουν οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης σχοινοβατώντας, καθώς φοβούνται το πολιτικό κόστος επιλογών διεθνώς αποδεκτών;

* ο Δ. Μάρδας είναι Αν. Καθηγητής Διευθυντής Τομέα Γενικής Οικονομικής Θεωρίας και Πολιτικής (ΓΟΘΠ) στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του ΑΠΘ και π. Γενικός Γραμματέας Εμπορίου (2000-2002), στο ΥΠΑΝ