Καλές είναι οι σταθερές σχέσεις, αλλά ακόμη καλύτερες οι... ευέλικτες. Πόσοι από εμας δεν είπαμε κάτι τέτοιο στην πρώτη μας νιότη, λίγο μετά την εφηβεία; Με το που "κολλούσαμε" με κάποια συνομήλικη -συνήθως- και οι φίλοι άρχιζαν το γνωστό δούλεμα, αποφασίζαμε να εφαρμόσουμε τις... ανοιχτές σχέσεις ("open relationships" τις έλεγαν οι αγγλοσάξονες), τραγουδούσαμε μερικές φορές το "θα ζήσω ελεύθερο πουλί" και, σιγά-σιγά, πλησιάζαμε την πόρτα της εξόδου (που λένε και οι αθλητικοί συντάκτες).
Ποιος το περίμενε ότι στην δεύτερη νιότη μας (μεσήλικες τους λέγαμε αυτούς όταν βρισκόμασταν στα 20), θα είμασταν εμείς αυτοί που θα ακούγαμε από απέναντι τα περί... ευέλικτων σχέσεων. Κι όχι από καμία πιτσιρίκα με μίνι, αλλά από αφεντικά με κοστούμια!
Εξηγούμαστε για να μην παρεξηγούμαστε: Μιλάμε για εργασιακές σχέσεις. Και τι λέει η τελευταία έκθεση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ); Ότι η μία στις τρεις προσλήψεις που έγιναν στον ιδιωτικό τομέα μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2010 έγινε με συμβάσεις ευέλικτων μορφών εργασίας. Συγκεκριμένα, από τις 409.971 προσλήψεις που έγιναν, οι 135.811 (ποσοστό 33%) αφορούσαν ευέλικτες μορφές απασχόλησης – συμβάσεις μερικής απασχόλησης και εκ περιτροπής εργασία.
Δηλαδή, μετά το θάνατο του εμποράκου, ήρθε κι η ώρα για το θάνατο του εργατάκου. Πας να πιάσεις μια δουλειά, περιμένεις να σε προσλάβουν με πενθήμερη εργασία οκτώ ωρών, να πληρώνεσαι με βάση τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (που κατάφεραν -τρομάρα τους- να μας δώσουν, από του χρόνου, αύξηση 30 λεπτών τη μέρα) και τι ακούς; Ότι, ναι μεν προσλαμβάνεσαι, αλλά θα εργάζεσαι... τρεις μέρες τη βδομάδα, για τέσσερις ώρες και θα παίρνεις ένα χαρτζιλίκι, λίγο περισσότερο από αυτό που σου έδινε ο πατέρας σου όταν, σε ηλικία 18 ετών, ήθελες να βγάλεις τη γκόμενα σινεμά ή να την πας για παγωτό στου Τζανή (τη δεκαετία του '80, στη Θεσσαλονίκη, όποιος υποστήριζε ότι έκανε κάτι παραπάνω από βόλτα στην παραλία, κοπάνα από τα θρησκευτικά, κάπνιζε χύμα Marlboro και χόρευε ένα Σαββατόβραδο στη UFO ή το Studio 54 με τη "γκόμενα" ήταν φρικτός ψεύτης. Το ίδιο ψεύτης ήταν κι όποιος υποστήριζε ότι με τους φίλους του διέπραττε κάτι παραπάνω από σκασιαρχείο από το φροντιστήριο για να παίξει ένα μπιλιάρδο στα γρήγορα στον Τάφο, της Π. Π. Γερμανού, ή να ακούσει καμία ροκιά στο Κατμαντού της Μελενίκου).
Και τώρα, οι ευέλικτες σχέσεις μας προέκυψαν στην εργασία μας. Ακόμη κι αυτοί που είχαν μια σταθερή εργασιακή σχέση, την είδαν να μεταβάλλεται: Στο υπό εξέταση διάστημα, 9.314 συμβάσεις μετατράπηκαν από πλήρη σε μερική απασχόληση ή σε συμβάσεις εκ περιτροπής. Καλά το είχε πει, σε μία ταινία, ένας από τους καρατερίστες του '60: "Αι γυναίκαι είναι άπισται". Μόνον που άπιστοι μας προέκυψαν κι οι εργοδότες, που βλέπουν τα έσοδά τους να συρρικνώνονται και, για αντίδοτο, αφού η κυβέρνηση δε λέει να κάνει κάτι, αλλάζουν τις εργασιακές μας σχέσεις, από σταθερές σε "ευέλικτες".
Υπάρχει φως; Όχι. Εκτός κι αν θεωρήσουμε φως το καντηλέρι που δείχνει πως αυξάνονται οι προσλήψεις στις τουριστικές περιοχές, εν όψει καλοκαιρινής περιόδου(Κυκλάδες, Δωδεκάνησα, Ιόνια νησιά, Κρήτη και Χαλκιδική).
Όσο για τη Θεσσαλονίκη, μαζί με την Κοζάνη, τη Βοιωτία και το... υπόλοιπον Αττικής, "παρουσίασαν σημαντική μείωση κατά το δεύτερο τρίμηνο του 2010 ως προς τις προσλήψεις οποιασδήποτε μορφής". Τελικά εμείς οι Θεσσαλονικείς, ούτε ευέλικτοι μπορούμε να είμαστε, αφού η μετατροπή των συμβάσεων στο νομό αγγίζει το... 50%!