Τρείς νέοι χώροι, δύο στη Θεσσαλονίκη και ένας στην Αθήνα ανοίγουν τις πόρτες τους στην τέχνη και στη μαγεία της… Σ έναν από τους πιο... υποψιασμένους πεζόδρομους της Θεσσαλονίκης, σε έναν τόπο φορισμένο από ιστορία, μνήμες και παρελθόν, δημιουργήθηκαν τρεις νέοι χώροι τέχνης.
Στην οδό Γκαρπολά, που πήρε το όνομά της από τον Γεώργιο Γκαρπολά, τον πρώτο εκδότη που εξέδωσε το 1838 το πρώτο λεξικό της ελληνικής γλώσσας μετά την απελευθέρωση, δίπλα στην Αρχαία – Ρωμαϊκή όπως λέγεται – Αγορά, στα τούρκικα λουτρά και λίγο πιο κάτω από τη βυζαντινή εκκλησία του Αγίου Δημητρίου, πολλοί καλλιτέχνες, αντικέρ, παλαιοπώλες, αλλά και νέες γκαλερί, έχουν επιλέξει να στεγάσουν τα ατελιέ, τα καταστήματα και τους εκθεσιακούς τους χώρους.
Εξάλλου, ο πεζόδρομος της Γκαρπολά που ξεκινάει από την Αρχαία Αγορά καταλήγει στην είσοδο του Μπιτ Παζάρ, που ήταν ιστορικά το σημείο εμπορίου ή μεταπώλησης παλιών αντικειμένων, αντικών και συλλογών της Θεσσαλονίκης.
Λέγεται δε, ότι ο πεζόδρομος αυτός υπήρξε κατά τους πρώιμους βυζαντινούς χρόνους σημαντικό κέντρο θρησκευτικής λατρείας, ενώ σίγουρα η πληθώρα των αρχαιολογικών μνημείων που κυκλώνουν την περιοχή, καταδεικνύει ότι ήταν ένα σημαντικό σημείο συνάντησης από την εποχή της ρωμαϊκής Θεσσαλονίκης μέχρι την περίοδο της τουρκοκρατίας, αλλά και στα νεότερα χρόνια, ειδικά στις αρχές του 20ου αιώνα, όπου η περιοχή έσφυζε από ζωή μέσα από την πανσπερμία των φυλών και την κοσμοπολίτικη κοινωνία της πόλης, γεγονός που μαρτυρούν τα πολλά κτήρια της εποχής, εκλεκτικιστικού ρυθμού, που σήμερα χαρακτηρίζονται ως διατηρητέα.
Σ’ ένα τέτοιο κτήριο του 1932, στην οδό Γκαρπολά 1, στο ισόγειο και τον πρώτο όροφο, διαμορφώθηκε ένας εκθεσιακός χώρος, με το όνομα Galerie Garpola Salon d art, με στόχο να φιλοξενήσει και να παρουσιάσει στο κοινό της πόλης εικαστικές εκθέσεις και καλλιτέχνες της νεότερης και σύγχρονης Ελλάδας. Στον νέο χώρο έγινε προσεκτική αναστήλωση καθώς όλα τα δομικά στοιχεία της παλιάς οικοδομής ήταν εντελώς κατεστραμμένα από τους προηγούμενους χρήστες του χώρου, και δόθηκε μία ατμόσφαιρα ενός παλιού αστικού σπιτιού της Θεσσαλονίκης της δεκαετίας του ’30 με τα παλιά χειροποίητα ξυλόγλυπτα έπιπλα, τις φιλελληνικές συλλογές, τα έργα τέχνης εικαστικών καλλιτεχνών της εποχής, αλλά και παλαιοτέρων, έργα πινακοθήκης, όπως του Θωμόπουλου, του Παπασπυρόπουλου, του Μαλάμου, του Αλεξίου, του Πουλιανού, του Γερμενή, του Δανιήλ και άλλων.
Με εκλεκτικιστική διάθεση δίπλα σ’ αυτούς προστέθηκαν έργα της σύγχρονης γενιάς Ελλήνων εικαστικών δημιουργών, του Λούστα, του Μαντζαβίνου, του Μισούρα, του Αλαβέρα, της Ναβροζίδου, του Βατανίδη της Παπαφίλη, του Μαδαρού και άλλων.
Η νέα αυτή γκαλερί είναι ουσιαστικά η συνέχεια του Artclub, της πρώτης γκαλερί της Αγγελικής Τριαρίδου που δραστηριοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη για 10 χρόνια, από το 1998 μέχρι το 2008 ως πολυχώρος εκδηλώσεων, και παρουσίασε στη διάρκεια αυτών των 10 χρόνων 32 ατομικές και 14 ομαδικές εκθέσεις 40 Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών, την έκθεση Ελλήνων Δημιουργών για τον Σύλλογο Υποστήριξης Ερευνών κατά της Λευχαιμίας και Άλλων Παθήσεων (Ιούνιος 2001) και την Ελληνοτουρκική Συνάντηση Καλλιτεχνών (Ιούνιος 2002).
Οι πάνω χώροι, στον ημιόροφο, διαμορφώθηκαν για να γίνουν τα γραφεία της Galerie Garpola και των εκδόσεων Mauve publications καθώς και των εκδόσεων Δήγμα, κρατώντας όμως την ατμόσφαιρα του παλιού νεοκλασικού διαμερίσματος, μια και εδώ υπήρχαν στοιχεία έστω και κατεστραμμένα, που μπορούσαν να αναπαλαιωθούν. Ανακατασκευάστηκαν οι γύψινες διακοσμήσεις των οροφών και ζωγραφίστηκαν με πατίνες, φύλλα χρυσού και παλιά χρώματα, πολυέλαιοι – αντίκες επιλεγμένοι από τα παλιατζίδικα της περιοχής κρεμάστηκαν στα ταβάνια, ανακατασκευάστηκαν οι παλιές πόρτες και ο χώρος γέμισε χρώματα και εικαστική διάθεση, κάτι εξάλλου που συνηθιζόταν την περίοδο του μεσοπολέμου στα αστικά σπίτια της εποχής.
Τα έπιπλα που επένδυσαν τους χώρους, είναι επίσης παλιά κομμάτια συντηρημένα από καλλιτέχνες και ντυμένα με καινούργια υφάσματα, ενώ για κάποιους τοίχους χρησιμοποιήθηκαν εκκεντρικές ταπετσαρίες, δίνοντας την τάση της εποχής. Μέσα σ’ όλα αυτά, έργα τέχνης σύγχρονων καλλιτεχνών, δημιουργούν ένα εικαστικό παραμύθι που ταξιδεύει τον επισκέπτη από τη Θεσσαλονίκη του 1930 στη Θεσσαλονίκη του 2010, μέσα από τη διακόσμηση και την τέχνη.
Τέλος ακριβώς απέναντι από την άλλη πλευρά του μικρού πεζόδρομου, δίπλα στα ερείπια της αρχαίας ρωμαικής αγοράς ένας ακόμα χώρος διαμορφώθηκε από την Galerie Garpola με το όνομα Carre Magique (μαγικό τετράγωνο) σ ένα εκθεσιακό project αφιερωμένο στο εκλεκτικιστικό παρελθόν της Θεσσαλονίκης, το ρωμαϊκό και βυζαντικό ταυτόχρονα αλλά και την κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα που είχε στις αρχές του 20ου αιώνα...
Το πρόγραμμα και τις παρουσιάσεις των ατομικών και ομαδικών εκθέσεων της γκαλερί συνοδεύουν παρουσιάσεις συλλεκτικών coffee table books με το συνολικό εικαστικό έργο των καλλιτεχνών, πολυτελείς εκδόσεις που ετοιμάζονται από τις εκδόσεις mauve publications σε τρεις γλώσσες, ενώ μέσα στις δραστηριότητες της γκαλερί το 2010, θα συμπεριληφθούν τρεις ομαδικές εκθέσεις με θεματολογία και δύο μεγάλες εκδηλώσεις, η πρώτη με θέμα το γκράφιτι με τις ομάδες των παιδιών που κάνουν γκράφιτι στη Θεσσαλονίκη και η δεύτερη με θέμα τη φωτογραφία και τη γραφιστική.
Τέλος ένα καινούργιο βήμα είναι η δημιουργία ένος νέου χώρου της Galerie Garpola στην Αθήνα, στο Κολωνάκι με τον ποιητικό όνομα "Τα μελένια λεμόνια", στην οδό Σούτσου 8 όπου επίσης θα φιλοξενούνται εκθέσεις, καλλιτεχνικά events και projects και κυρίως όπως λένε οι εμπνευστές του η Αγγελική Τριαρίδου και οι συνεργάτες της "αντικείμενα τέχνης και πάθους".

Την γκαλερί μπορείτε να βρείτε και στο Facebook, με κλικ εδώ.