Συνέντευξη στο sms της sportday έδωσε ο Πάμπλο Γκαρσία, ο δυναμικός αμυντικός χαφ του ΠΑΟΚ. Αποκλείει το ενδεχόμενο να πάει σε άλλη ελληνική ομάδα, επειδή έχει ταυτιστεί με τον Δικέφαλο, αρνείται, ως... αριστερός, να πάει στη Μύκονο, αισθάνεται σαν το σπίτι του στη Θεσσαλονίκη, δε... γουστάρει τον Κάκο, αντίθετα γουστάρει το κυνήγι κι ένα ρόφημα της Ουρουγουάης και της Αργεντινής, που το πίνει αντί για καφέ.
Το πλήρες κείμενο της συνέντευξης του Πάμπλο Γκαρσία έχει ως εξής:
- Στους ανθρώπους που παρακολουθούν ποδόσφαιρο έχεις δώσει την εντύπωση ενός ανθρώπου περίεργου, άγριου και απρόσιτου, θα μου επιτρέψεις να σου πω. Ποιος θέλει να βρεθεί απέναντί σου;

Μα είμαι τόσο ήρεμος άνθρωπος. Καλύτερος και από αρνάκι. Και δεν εννοώ μόνο εκτός γηπέδου. Μιλούν οι αριθμοί για εμένα. Μπορείς να δεις τα στατιστικά, πόσες κίτρινες κάρτες έχω δεχθεί φέτος; Αν δεν κάνω, μάλιστα, λάθος, καμία κόκκινη.

- Ναι, αλλά πέρυσι με τον Ντιόγο και τον Σιμάο και παλιότερα με τον Σαλγάδο και τον Νάτσο Γκαρσία; Τα ξέχασες αυτά;

Ο,τι έγινε, έγινε. Εγώ ζω το τώρα, το σήμερα. Το χθες, το παρελθόν, το αύριο, το μέλλον, δεν με απασχολούν καθόλου. Θα έπρεπε;

- Κάτι που μου έχει κάνει εντύπωση είναι πως όταν γίνεται τσαμπουκάς την ώρα του αγώνα ανάμεσα σε συμπαίκτες σου και αντιπάλους δεν συμμετέχεις σχεδόν ποτέ. Αντίθετα, όταν δεχθείς ένα σκληρό μαρκάρισμα γίνεσαι θηρίο και απαντάς!

Θεωρώ ότι είμαι άνθρωπος –και κατ’ επέκταση ποδοσφαιριστής– δίκαιος. Δεν ενοχλώ όταν δεν με ενοχλούν. Στην ένταση του αγώνα μπορεί να συμβούν πολλά και κάποια από αυτά εγώ δεν τα ανέχομαι. Δεν έχω παίξει ποτέ βρόμικα και θέλω και ο αντίπαλός μου να κάνει το ίδιο. Αν δεν το κάνει, όμως, οφθαλμός αντί οφθαλμού… Δεν ζητώ εκδίκηση από κανέναν. Με ενδιαφέρει να παίζω για να νικάω. Δίνω τα πάντα την ώρα του αγώνα, οι προκλήσεις είναι μέρος του παιχνιδιού. Απαντάω σε αυτές, αλλά είναι σαν να σβήνω από το μυαλό μου ό,τι έχει συμβεί μόλις σφυρίζει τη λήξη ο διαιτητής.

- Εχεις ζήσει το ελληνικό πρωτάθλημα σχεδόν ενάμιση χρόνο. Ποιο θα έλεγες ότι είναι το μειονέκτημά του;

Η έλλειψη καλών γηπέδων, οι κακοί αγωνιστικοί χώροι. Πολλά από τα γήπεδα είναι σε τόσο άθλια κατάσταση, που είναι αδύνατον ακόμα και να περπατήσεις. Νομίζω ότι αυτό είναι ένα θέμα που απασχολεί τους ποδοσφαιριστές. Από εκεί και πέρα, αγωνιστικά έχει γίνει μεγάλη προσπάθεια τα τελευταία χρόνια και, προφανώς, μετά το 2004 και την κατάκτηση του Euro.

- Η διαιτησία δεν είναι πρόβλημα;

Ναι, είναι, αλλά σε όλα τα πρωταθλήματα συμβαίνει αυτό.

-Διπλωματική απάντηση...

(Γελά πονηρά...)

- Κάτι σχετικό, λοιπόν. Οταν ήσουν στην Ιταλία είχες παίξει σε παιχνίδι με διαιτητή τον Κολίνα;

Στο Καμπιονάτο δεν έμεινα πολύ. Θυμάμαι σίγουρα τον Κολίνα να μας σφυρίζει σε παιχνίδι της εθνικής Ουρουγουάης. Ηταν πολύ καλός διαιτητής πραγματικά, αλλά εμένα μου αρέσουν περισσότερο οι Αγγλοι. Γιατί με ρωτάς;

- Είναι τελικά τόσο καλύτερος από τον Τάσο Κάκκο;

Δεν μου αρέσει αυτός ο τύπος. Δεν μπορεί να καταλάβει ότι στα ενενήντα λεπτά του αγώνα πρωταγωνιστής δεν είναι αυτός, αλλά οι ποδοσφαιριστές. Θεωρώ πως πολλές φορές κάνει κατάχρηση εξουσίας και αυτό δεν μου αρέσει. Του έχει γίνει κριτική και από άλλους, δεν τον βλέπω, όμως, ν' αλλάζει. Εχω μιλήσει άσχημα γι’ αυτόν, δεν παίρνω πίσω τα λόγια μου. Εχει αδικήσει και εμένα προσωπικά και την ομάδα

- Σε πονάει να μην είσαι στην εθνική ομάδα της χώρας σου; Θα είσαστε και στο Μουντιάλ.

Είναι πολύ σκληρό. Εχω περάσει από όλα τα επίπεδα της εθνικής ομάδας. Δεν νομίζω ότι πια είναι στο χέρι μου. Προπονούμαι σκληρά, αλλά δεν ξέρω ειλικρινά αν αξίζω να είμαι μεταξύ των παικτών που θα πάρουν μέρος στο Παγκόσμιο Κύπελλο, αφού στα προκριματικά δεν συμμετείχα. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι θα στερήσω τη θέση από κάποιον ποδοσφαιριστή που οδήγησε την ομάδα στο Μουντιάλ.

- Ποιον θεωρείς τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή στον κόσμο τα τελευταία χρόνια;

Θα σου πω τον Μέσι κι ας είναι Αργεντινός. Είδες που είμαι δίκαιος; Κατά τη γνώμη μου, όμως, ο Ζιντάν είναι αξεπέραστος.

- Ας πούμε λίγα πράγματα για την παιδική σου ηλικία. Πώς ήταν η οικογένειά σου και γιατί επέλεξες ν' ασχοληθείς με το ποδόσφαιρο;

Δούλευα σε ένα φούρνο για να βοηθώ την οικογένειά μου. Δεν μου είχε ζητήσει κάποιος να το κάνω, απλώς ήθελα εγώ να προσφέρω κάτι στους δικούς μου. Κυριολεκτικά πήγαινα στο σπίτι μου ένα κομμάτι ψωμί. Είχα μάθει έτσι από τους γονείς μου, δούλευαν και οι δύο πολύ. Το ποδόσφαιρο μου άρεσε πάντα και ήξερα από μικρός ότι αυτό θα κάνω για να ζήσω. Ο πατέρας μου έπαιζε ποδόσφαιρο, αν και δεν κατάφερε ποτέ να αγωνιστεί στη μεγάλη κατηγορία.

- Αρα ο πατέρας σου δεν είχε πρόβλημα που ασχολήθηκες με το ποδόσφαιρο.

Και βέβαια είχε. Ηθελε να σπουδάσω, αλλά ήμουν απαράδεκτος στα μαθήματα. Δεν είχα όρεξη καθόλου. Δεν μου άρεσε κανένα μάθημα. Δεν έβλεπα την ώρα να σχολάσω και να πάω να παίξω.

- Τώρα, που βγάζεις πολλά χρήματα, κάνεις όλα τα χατίρια στα παιδιά σου;

Είναι κακομαθημένα; Δεν μπορώ να αρνηθώ ότι έχουν μια άνετη ζωή. Τους κάνω πολλά χατίρια. Τους αγοράζω αρκετά από τα πράγματα που μου ζητούν, αλλά πάντα προσπαθώ να τους κάνω να καταλάβουν πως καθετί έχει μια αξία, τίποτα δεν τους χαρίζεται. Δουλεύουμε για να βγάλουμε χρήματα και αυτό θα πρέπει να το κάνουν και τα ίδια όταν μεγαλώσουν. Είναι δύσκολο να το καταλάβουν. Ξέρουν ότι ο πατέρας τους είναι ποδοσφαιριστής και τους αρέσει. Οταν βγαίνω έξω με τα παιδιά και με αναγνωρίζουν προσπαθώ να μη δίνω δικαίωμα. Κάποιοι συμμαθητές τους συνήθως μιλούν για εμένα, αυτό είναι κάτι φυσιολογικό. Τους έχω πει να μη δίνουν σημασία, ότι δεν κάνω κάτι σπουδαίο.

- Οι γιοι σου είδαν το περιβόητο περιστατικό με τον Ντιόγο; Τι σου είπαν;

Υπάρχει άνθρωπος σε όλο τον κόσμο που δεν έχει δει αυτή τη φάση; Εχεις δει πόσα χτυπήματα έχει στο youtube; Στην αρχή τα πράγματα στο σπίτι ήταν περίεργα. Προσπάθησα να τους εξηγήσω τι ακριβώς συνέβη. Δεν τους είπα ψέματα.

- Στο γήπεδο φαίνεσαι άτρωτος. Υπάρχει κάτι που φοβάσαι στη ζωή;

Πολλοί άνθρωποι φοβούνται τον θάνατο, αλλά για εμένα είναι μια φυσιολογική εξέλιξη. Φοβάμαι μόνο για τα παιδιά μου. Θέλω να έχουν την υγεία τους.

- Δεν έχεις λυγίσει ποτέ;

Είμαι πολύ τυχερός, διότι μέχρι τώρα στη ζωή μου δεν έχω φτάσει ποτέ στο σημείο να πω ότι δεν αντέχω άλλο. Πιστεύω, όμως, ότι ακόμα κι αν έρθουν δύσκολες στιγμές, θα τις αντιμετωπίσω με δύναμη. Είναι θέμα χαρακτήρα. Θεωρώ πως όταν έρχονται τα δύσκολα πρέπει να δίνεις όλη σου την ψυχή για να τα ξεπεράσεις.

- Το λέει και το τατουάζ σου, σωστά; (Σ.σ.: «Caer esta perimitido, levantarse es obligatorio», που σημαίνει «Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς»).

Αυτή είναι η στάση ζωής μου. Είμαι από την Ουρουγουάη, είναι μια μικρή χώρα, μόλις τριών εκατομμυρίων κατοίκων. Είμαστε λίγοι, αλλά είμαστε τόσο δυνατοί στην ψυχή και στην καρδιά. - Είσαι θρήσκος; Πιστεύω στον Θεό, όχι στην εκκλησία. Δεν έχω πάει ποτέ σε λειτουργία.

- Με την πολιτική ασχολείσαι;

Χαίρομαι που τα τελευταία χρόνια στην Ουρουγουάη υπάρχει πολιτική σταθερότητα. Στις τελευταίες εκλογές επικράτησαν οι αριστεροί, πιστεύω σε αυτούς και θεωρώ ότι τα πράγματα θα αλλάξουν προς το καλύτερο. Δεν είμαι παθιασμένος με τα πολιτικά θέματα, ούτε με ενδιαφέρουν τα κόμματα και οι παρατάξεις, αλλά μπορώ να πω ότι είμαι αριστερός.

- Ποια θεωρείς ότι είναι η μεγαλύτερη αρετή σου;

Δεν νομίζω ότι έχω πολλές. Δεν είμαι άγριος, όπως μου είπες στην αρχή (γέλια); Είμαι ένας δίκαιος άνθρωπος, μισώ τις αδικίες. Λέω πάντα αυτό που σκέφτομαι και αυτό που πιστεύω. Εχω κάνει πολλούς εχθρούς γι’ αυτόν τον λόγο, αλλά έτσι είμαι.

- Εχεις περάσει κάποιες από τις καλοκαιρινές διακοπές σου στην Ελλάδα; Στη Μύκονο, όπου μαζεύονται πολλοί ποδοσφαιριστές και άλλοι σελέμπριτις, έχεις πάει;

Εχω ακούσει για τη Μύκονο. Μαζεύει τόσο πολύ κόσμο; Και γιατί να πάω στη Μύκονο; Για να χαλάσω την ηρεμία μου; Αυτά τα κοσμικά δεν είναι για αριστερούς (σ.σ: γέλια και από τους δυο μας). Επειδή, πάντως, το πρωτάθλημα τελειώνει πολύ νωρίς, περιμένουμε λίγες ημέρες για να τελειώσουν και τα παιδιά από το σχολείο και φεύγουμε αμέσως για την Ουρουγουάη, για να περάσουμε όσο περισσότερο χρόνο γίνεται με τους συγγενείς μας. Είμαι πολύ τυχερός που τα παιδιά προσαρμόστηκαν ανέλπιστα γρήγορα στη Θεσσαλονίκη, έχουν κάνει πολλούς φίλους στο σχολείο και αυτό είναι πολύ σημαντικό για εμένα.

- Ξέρεις να μου πεις κάτι στα ελληνικά;

Είσαι γυναίκα και δεν θέλω να φανώ αγενής (γελάει δυνατά). Αφού ξέρεις ότι μαθαίνουμε πρώτα τις άσχημες λέξεις. Είναι και οι πιο χρήσιμες, εξάλλου. Πραγματικά, ήθελα να μάθω ελληνικά, αλλά είμαστε τόσοι Λατινοαμερικανοί στην ομάδα που δεν χρειάστηκε. Δεν φταίω εγώ.

- Αυτό το ποτήρι που έχεις μαζί σου είναι για το μάτε (σ.σ: καφεϊνούχο ρόφημα που ετοιμάζεται αφήνοντας ξερά φύλλα του φυτού yerba mate σε ζεστό νερό. Εθνικό ποτό όχι μόνο της Ουρουγουάης, αλλά και της Αργεντινής. Ο Γκαρσία το κουβαλάει σε θερμός με τη σημαία της Ουρουγουάης και τη φράση «Libertad o muerte», δηλαδή «Ελευθερία ή θάνατος»); Ποιος το φτιάχνει καλύτερα, ο Μπιζέρα ή εσύ;

Ο καθένας έχει τη δική του μυστική συνταγή. Τη μία μέρα το φτιάχνει ο ένας και την άλλη ο άλλος. Τώρα ρωτάς εμένα και θα σου πω ότι εγώ το κάνω καλύτερα. Εκείνος θα πει το αντίθετο.

- Στο κυνήγι ποιος από τους δύο είναι καλύτερος;

Τώρα δεν μπορώ να πω ψέματα. Ο Μπιζέρα. Του αρέσει περισσότερο. Κυνηγάμε με τόξα, ποτέ με καραμπίνες και άλλα τέτοια όπλα, συνήθως αγριογούρουνα και carpinchos (σ.σ.: ένα είδος γουρουνιού που υπάρχει στη Λατινική Αμερική). Κάνουμε κάτι σαν κάμπινγκ, φεύγουμε για αρκετές ημέρες από τα σπίτια μας.

- Αλλα αθλήματα σου αρέσουν;

Δεν θα το έλεγα. Ούτε το ράγκμπι, που παλιότερα ήταν αρκετά δημοφιλές στην Ουρουγουάη. Δεν μπορώ να το καταλάβω. Στη Βενεζουέλα είναι κολλημένοι με το μπέιζμπολ. Είναι δυνατόν σε χώρα της Λατινικής Αμερικής να μην τρελαίνονται με το ποδόσφαιρο;

- Εχεις παρακολουθήσει καθόλου γυναικείο ποδόσφαιρο ή είναι ένα άθλημα που αξίζει να το βλέπεις να παίζεται μόνο από άνδρες;

(Τα χάνει… Κάνει παύση περίπου 30 δευτερολέπτων). Εχω δει γυναίκα διαιτητή να σφυρίζει σε αγώνα ανδρών. Απαράδεκτο. Δεν θέλω να μου τύχει ποτέ. Δεν μπορώ να το εξηγήσω, αλλά μου φαίνεται περίεργο. Μακριά από μας… Τώρα, πάλι, γυναίκες να παίζουν ποδόσφαιρο; Αν τους αρέσει, ας το κάνουν. Δεν μου φαίνεται καθόλου ενδιαφέρον.

- Ενδιαφέρον, όμως, είναι το ότι η γυναικεία ομάδα του ΠΑΟΚ παίρνει το πρωτάθλημα συνεχόμενα από το 2006

Το ξέρω. Συγκρίνεις, όμως, ανόμοια πράγματα. Θα έρθει και η σειρά μας.

-Φέτος;

Δύσκολο για φέτος, αλλά θα είμαστε καλύτεροι στον δεύτερο γύρο. Μετά βλέπουμε.

-Στον Αρη θα πήγαινες;

Μα, είναι δυνατόν; Είμαι πια τόσο ταυτισμένος με τον ΠΑΟΚ, που όχι στον Αρη, αλλά σε καμιά άλλη ελληνική ομάδα δεν πρόκειται να πάω. Είναι τόσο μεγάλος ο σεβασμός μου για τον ΠΑΟΚ, που δεν θα τον πρόδιδα ποτέ.