Η οικονομική κρίση και η αγανάκτηση του κόσμου δεν καταφέρνει να σβηστεί η να ξεχαστεί ακόμα και μια μέρα γιορτής, μεγάλης περηφάνιας για το Έθνος όπως η σημερινή. Ο κ.Γιώργος Αλεπίδης έχει κατάστημα ψιλικών στην περιοχή της Τούμπας και μαζί με ορισμένους πελάτες του συζητούσαν για άλλα κι όχι για την επέτειο.
«Πιστεύω ότι η σημερινή μέρα είναι σημαντική, έτσι με έμαθαν οι γονείς μου έτσι μου είπαν οι καθηγητές μου. Έχω δυο παιδιά και όμως σήμερα ούτε σε παρέλαση θέλω να τα πάω ούτε σκέφτηκα να κάτσω να μιλήσω μαζί τους για την σημερινή μέρα. Προτιμώ να ξεκουραστούν και να επιλέξουν οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα για να περάσουν χαρούμενα την ελεύθερη μέρα τους. Έχω χάσει την πίστη μου στην κυβέρνηση και όσο μας βλέπω όλους να ''κοιμόμαστε'', χωρίς να κάνουμε τίποτα, χάνω την πίστη μου και στον λαό μας. Δεν ξέρω τι να πω στα παιδιά μου, που πάνε στο δημοτικό και ψάχνουν για αξίες. Απλά δεν θέλω να τα αποκοιμίσουν οι αξίες που αποκοίμισαν και μας», έλεγε ο κααστηματάρχης.
Ένας πελάτης συμπλήρωνε: «Νιώθω περηφάνια όταν βλέπω τις σημαίες της χώρας μας παντού γύρω μας τέτοιες μέρες. Αλλά η περηφάνια δεν αγοράζει παπούτσια στα παιδιά μας. Δεν τους πληρώνει τα φροντιστήρια, ούτε τους αγοράζει τα σχολικά κάθε χρόνο που κάθε Σεπτέμβρη για κάθε παιδί πρέπει να πληρώνουμε ένα ποσό αρκετά μεγάλο για να μην νιώσουν ποτέ μειονεκτικά τα παιδιά μας».
Κάποιος άλλος, προχώρησε τη σκέψη ακόμη περισσότερο: «Αυτό που λέω κάθε χρόνο είναι ότι οι πολεμιστές που τιμάμε σήμερα, τον αγώνα τους για μια ελεύθερη και αξιοπρεπή ζωή, αυτοί οι άνθρωποι θα ήθελαν από μας αντί να οργανώνουμε παρελάσεις και γιορτές να μας δουν να κάνουμε την δική μας επανάσταση και να σταματήσουμε να θεωρούμε δεδομένο ότι πρέπει να μας κυβερνούν κλέφτες και απατεώνες. Και πάνω από όλα να ζούμε αξιοπρεπώς».
Επέτειος; Ναι. Γιορτή; Για κάποιους, σίγουρα όχι...

ΜΑΡΙΑ ΝΙΚΟΛΟΥΔΑΚΗ