Ένα βιβλίο για το
κοινωνικό κράτος



Κουβέντα για το κοινωνικό κράτος άνοιξε ο καθηγητής Αλέξης Μητρόπουλος με το βιβλίο του «Το τέλος του κοινωνικού κράτους; Αριστερά και συνδικάτα μπροστά στην απορρύθμιση», που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Λιβάνη». Το βιβλίο του κ. Μητρόπουλου παρουσιάστηκε το μεσημέρι του Σαββάτου 31 Μαΐου 2008, στο πολυβιβλιοπωλείο-πολυχώρο «Μαλλιάρης-Παιδεία – Ανατόλια», Δ. Γούναρη 39.

Ο ίδιος ο συγγραφέας δήλωσε ότι σκοπεύει να απομυθοποιήσει αυτό που λέγεται σήμερα κυρίαρχη πλανητική θεωρία και ιδεολογία του νεοφιλελευθερισμού και να αναδείξει τους πιο διαβρωτικούς μηχανισμούς που έχει ενεργοποιήσει αυτό το σύστημα σε βάρος του κοινωνικού κράτους. Οι δηλώσεις των πολιτικών που παραβρέθηκαν στην εκδήλωση, πάντως, μόνον αποδομητικές δεν ήταν. Διαβάστε:

«Αυτό που ονομάζουμε κοινωνικό κράτος δεν είναι μια παθητική διαδικασία απορρόφησης και διανομής ή έστω αναδιανομής πόρων, αλλά είναι ένα μεγάλο πεδίο δημιουργίας, ανάπτυξης, πλούτου και άρα εθνικής ανταγωνιστικότητας μέσα στο σύγχρονο κόσμο», υπογράμμισε στην ομιλία του ο πρώην υπουργός και βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Ευάγγελος Βενιζέλος.

«Η ακρίβεια είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα ιδίως των νοικοκυριών με χαμηλά εισοδήματα, που διαθέτει ένα πολύ μεγάλο ποσοστό του εισοδήματός του στο σούπερ μάρκετ, δηλαδή ουσιαστικά για τις ανάγκες της διατροφής του. Το ποσοστό είναι μικρότερο στα μεσαία και μικρό στα μεγάλα εισοδήματα. Η ακρίβεια είναι από τη μια αισχροκέρδεια από την άλλη εισοδηματική ανισότητα. Συγκροτείται επειδή δεν λειτουργεί το κοινωνικό κράτος, επειδή αναγκάζεσαι να πληρώσεις για να καλύψεις τα κενά της δημόσιας εκπαίδευσης, για τα φροντιστήρια των παιδιών, για τις ξένες γλώσσες, για τη μουσική ή το χορό. Η ακρίβεια γεννιέται επειδή όταν έχεις ένα πρόβλημα υγείας δεν σε καλύπτει το δημόσιο σύστημα υγείας και αναγκάζεσαι να συμβάλλεις με ιδιωτικούς πόρους, αυξάνοντας έτσι την πιθανότητά σου να γίνει φτωχός επειδή έτυχε να είσαι άρρωστος», υπογράμμισε ο πρώην υπουργός.

«Πήγαμε πίσω με το νόμο Σιούφα, πήγαμε πίσω με το νόμο Ρέππα. Ο νόμος Σιούφα έτρωγε το Εφάπαξ. Έρχεται ο νόμος Ρέππα και κόβει τις συντάξεις με δύο τρόπους. Έρχεται η κ. Πετραλιά και δεν μπορούσε να κόψει τις κύριες συντάξεις, κόβει τις επικουρικές, ό,τι απέμεινε. Δεν ξέρω η επόμενη κυβέρνηση τι θα έχει να κόψει. Προφανώς το οκτάωρο θα γίνει τέσσερα τρίωρα για να μειώσει την ανεργία. Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα που παρουσιάζει στο βιβλίο του ο Αλέξης Μητρόπουλος. Από 1 Ιανουαρίου 2009 θα έχουμε μείωση των συντάξεων. Πού είναι το κοινωνικό κράτος;», αναρωτήθηκε ο δημοσιογράφος Γιώργος Αυτιάς, συντονιστής της εκδήλωσης.

Ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ Σπ. Παπασπύρος τόνισε ότι «το ρεύμα της σοσιαλδημοκρατρίας και του φιλελευθερισμού, στη συνάντησή του με το νεοφιλελευθερισμό και στην έκπτωση μέσα από τις διαχειριστικές διαδικασίες έχει αδυναμία να δώσει σοβαρές, άμεσες, ρεαλιστικές, γρήγορες εφαρμόσιμες λύσεις, να εγγυηθεί μια αξιοπρεπή διαβίωση με το μεγάλο ρεύμα των κοινωνιών. Ήδη στη μεσαία τάξη έχει εγκατασταθεί το πρόβλημα στην ψυχολογία της. Αυτή η απειλή έχει εγκατασταθεί στην ανησυχία και στην αγωνία για το τι θα συμβεί τα επόμενα χρόνια. Όλα τα βήματα σε αδύναμες χώρες, όπως είναι η Ελλάδα, δείχνουν ότι θα έχουμε κοινωνικές και οικονομικές γενικευμένες κρίσεις του βιοτικού επιπέδου».

«Το βιβλίο του Αλέξη Μητρόπουλου είναι πολλαπλά επίκαιρο, εξαιρετικά διεισδυτικό», σημείωσε μεταξύ άλλων ο πρώην υφυπουργός εργασίας του ΠΑΣΟΚ κ. Λευτέρης Τζιόλας. «Είναι πολύ χρήσιμο στους πιο διαφορετικούς αναγνώστες. Από τον απλό εργαζόμενο μέχρι τον εργαζόμενο που προβληματίζεται. Το συνδικαλιστή που αναζητά μια ευρύτερη κι όχι στενά συντεχνιακή ματιά στα ζητήματά του, στον νεολαίο που ερευνά, που μάχεται, σε όλους αυτούς, σχεδόν σε όλους τους πολίτες», τόνισε ο κ. Τζιόλας.

Ο πρώην πρύτανης του πανεπιστημίου «Μακεδονία» κ. Γιάννης Τσεκούρας προέτρεψε όλους να διαβάσουν το βιβλίο του Αλέξη Μητρόπουλου, καθώς «δείχνει την ύψιστη σημασία που έχει η σφαιρική ενημέρωση και η ολιστική θέση, όπως αποκαλείται, των φαινομένων, ώστε ο λαός να μπορεί να συμμετάσχει ενεργά στη διαδικασία πρωτογενών αποφάσεων».

Απορία: Ποιός από όσους έκαναν δηλώσεις είχε διαβάσει το βιβλίο;